muis-geleerdheid

In retrospek en gou gesê ; ‘n goor dag. Met nadenke oor uurlikse gebeure, dalk tog nie. Dit was toe ek en my Interieurs (huishulpe) – Beauty en Jane – vanoggend die een sitkamerstel finaal verwyder uit die huis, dat ek glimlag. Al sukkelend om die drie sitplekbank by die kantdeur uit te kry, sê ek vir Beauty en Jane: “Draai net die bank na die anderkant toe, dan sal dit uitgaan”. Beauty wat amper die bank daar en dan laat val om haar hande van verbasing voor haar mond te slaan omdat die bank nou ewe skielik kan uitgaan by die deur, sê toe aan Jane: “Shee-nie Jane, kyk die Prrrerrikant het hom galeer by die skol (skool)!”

Vanaand kuier ons om pannekoeke in die kombuis en sjoerts hardloop die streepmuis verby die lot vriende wat sit om die tafel. Die helfte gil, die ander gril, die ander bak rustig voort. 

Dis toe dat ek vra; “wie het nou weer die raad gegee om eerder ‘n taai toffie in die muisval te sit”, dat Pieter antwoord; “Ons, want dan eet die muis nie so gou die kaas af nie, maar knaag langer aan die toffie.” En daar lag ek van voor af. ‘n Toffie-etende muis. Tye verander drasties. Maar toe vertel hulle van die keer dat Pieter druiwe konfyt gekook en oornag laat afkoel het op die kombuis tafel. Die anderdag more, toe vind hulle ‘n versmoorde muis met sy snoet in die konfyt! Die konfyt was glo so taai dat die muis skynbaar nie uit die doodsgreep kom los kom nie – whahahaha. Aan die eenkant kon dit ook sekerlik ‘n lekker manier van selfmoord wees, ai die lewe bly ‘n raaisel. Toffies of konfyt, jy leer hom by die skol!